НОНВОЙХОНА ДАР ДЕҲАҲО ДАРКОР АСТ!

Дар идораи нашрия масъалаи зарур будан ё набудани нонвойхона дар деҳаҳо ба миён омаду мо ба кӯча баромадем, то фикри мардумро бипурсем. Аз чанд ҳамсуҳбате, ки бо онҳо назди ду-се нонвойхонаи мавҷуда ва роҳи сӯи беморхона вохӯрдем, аксарашон, ба хости дили мо, аз деҳот будаанд. Яке ду, дигаре чор, саввумӣ зиёдтар нон харидорӣ карда, ба суоли мо: «Оё дар қишлоқ нонвойхона даркор аст?»- саросар ба ҳамин мазмун ҷавоб гардонданд: «Бошад, хуб мешавад». Мақсад: агар дар деҳа нонвойхона мебуд, инҷо, дар маркази ноҳия навбат напоида, бемалол нон мегирифтанду ба аёдат меомаданд. Чанде аз ҳамсуҳбатон гилагузорӣ карданд, ки ташкили нонвойхона, ва, умуман воситаҳое, ки кори бонувонро сабук мегардонаду ба ҷойи аз паси хамиру фатир шудан, ба тарбияи фарзандон вақт сарф менамуданд, ё хубтар аз ин, беҳтар ғами роҳати худро медиданд, вазифаи ҷамоатҳои деҳот аст, ба дигар ифода мақомоти маҳаллӣ бояд шарики ғаму шодии мардум бошад.

Подробнее...

ИНТИЗОРИ ОМАДАНАТ БУДЕМ, НА РАФТАНАТ!

Устоди арҷманди мо, шоири маҳбуби халқи тоҷик Бозор Собир, ки имрӯз барояш аз Худо омурзиш мехоҳем, 19 сол дар ғурбат, дар Америкаи аз зодгоҳи шоир даҳҳо ҳазор километр дур мезист. Дар ин миён се бор, бо пайдо шудани имкониятҳои сафар, ба дидорбинии пайвандон, баҳри хуморшиканӣ, ба хотири нафаси тозаи ҳавои Ватан ба Тоҷикистон омад. Қабл аз омаданҳо алам карда буд

Подробнее...

ТОҶИКИСТОН – МАҲДИ ТАМАДДУН, НАМОД АЗ СУЛҲ, СУБОТ ВА ТАВСЕА ДАР МИНТАҚА

(Сафаргуфтаҳои равшанфикри афғонистонӣ

Мақола тавассути муҳандис Эҳсонулло Ҳомӣ, шаҳрванди Афғонистон аз натиҷаи сафараш ба Ҷумҳурии Тоҷикистон нигошта шудааст.)

Навиштаи мазкур натиҷаи сафари чандрӯзаи камина ба кишвари дӯст ва ҳамсояи некамон – Тоҷикистон мебошад, ки барои хонандагони азиз ҷиҳати шинохти бештар аз ин ҳамсоякишвар муфид аст. Кишвари Тоҷикистон бо он, ки мисли кишварҳои дигар, таъми талхи рӯзгорро дар бистари такомули таърихии худ чашида, аммо бо он ҳам мардумони ин сарзамин бо дароят ва фаҳми олӣ, сиёсатмадорони он бо роҳбарии хирадмандона бо пешинаи фарҳангии бузурги мамлу аз корвони тамаддун ва пешрафт, бо заҳмати шаборӯзиашон дарахти тануманди инкишоф, тараққӣ,сулҳ ва таъолиро, ҳамвора пурбор ва бо самар доштаанд.

Тараққӣ ва пешрафти Тоҷикистон, ки дар миёни кишварҳои ҳамсояи худ, улгу ва намуна мебошад, марҳуни талошҳои пайгиронаи мардумони некхоҳ ва некписанде аст, ки бо хушбахтӣ, беҳрӯзӣ ва пешрафти кишварашон, меандешанд.

Тоҷикистон на танҳо дар эҷоди сулҳ барои худ, ки ҳатто барои таъмини сулҳ дар минтақа низ дастовардҳои чашмгире доштааст. Бистари фарҳангӣ, боварҳои инсондӯстона, рафторҳои ахлоқӣ ва иҷтимоӣ, мардуми тоҷик хушунатситез ва сулҳталаб мебошад.

Шодӣ, тараб, сурур ва беҳҷат(шодмон шудан, зебоӣ), таҳаммул, тасомух ва мадоро аз фарҳанги дерпойи мардуми Тоҷикистон мебошад, ки насл андар насл, ба мерос монда, имрӯза ба унвони яке аз кишварҳое, ки сулҳи куллро ба таҷриба гирифта, шинохта мешавад.

Раҳбарии хирадмандонаи Ҷумҳурии Тоҷикистон ҳамон гуна, ки дар ростои таҳқиқи сулҳ ва амният барои кишвараш талоши бедареғ намуда, барои сулҳу салоҳи ҷаҳонӣ ҳам аз ҳар гуна талош дареғ наварзидааст.

Вазъияти имрӯзи кишвари Тоҷикистон, ки мардумони он дар сулҳ ва амнияту рифоҳ умр ба сар мебаранд, бароянди мудирияти солим ва кишвардории Ҷалолатмаоби муҳтарам, Пешвои Миллат, Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, Президенти Тоҷикистон Эмомалӣ

Раҳмон, мебошад, Президенте ки ба манофеъ, рифоҳ ва осоиши мардум ва сулҳи ҷаҳонӣ меандешад.

Зебоиҳои мунҳасир ба фарди Тоҷикистон ва амнияту рифоҳи ҳоким бар ин кишвар, сабаб шудааст, солона ҳазорҳо гардишгари хориҷӣ, ба ин кишвар бираванд ва бо дидани манзараҳои зебо, табиати гуворо, мардумони некхоҳ ва фазои сулҳомез, барои лаҳазоте осудахотир бошанд.

Гиромидошт аз идҳои миллӣ, таърихӣ ва фарҳангӣ дар миёни мардум аз суннатҳои нек ва арзишманде аст, ки фазои зиндагиро мусолиматомез ва зинда нигоҳ доштани фарҳанги пурбори як ҳавзаи тамаддуниро, ба тасвир мекашад.Тоҷикистон ҳамон гуна, ки зодгоҳ ва хостгоҳи Наврӯз аст, меросдор ин фарҳанги азим ҳам мебошад, ки шукӯҳи баргузории Наврӯз дар Тоҷикистон, пайвандҳои бузурги отифиро миёни ворисони аслии як ҳавзаи фарҳангӣ ва тамаддунӣ барқарор мекунад ва ҳамасола ҳаққи ин мероси фарҳангӣ, тавассути мардуми тоҷик ба некӣ адо мешавад.

Ҳукумати Тоҷикистон, ки дар баргузории Наврӯз - ин фарҳанги дерпо, саромад ва пештоз аст, бо иҷрои маросими нишотовар, фараҳбахш, иҷрои консертҳо, даъвати меҳмонон, суруру шодмонӣ ва даҳҳои расму ойини дигарро, ки ҳам дарси сулҳу сафо ва самимият дорад, дар маросими Наврӯзи Тоҷикистон баргузор менамояд.

Мардуми Тоҷикистон дар канори соири хубиҳои инсоние ки доранд, мардуми меҳмоннавозанд. Ҳамасола меҳмонони зиёде ки аз кишварҳои мухталифи ҷаҳон, ҷиҳати сайёҳат ва ё иштирок дар рӯзҳои миллӣ ва фарҳангӣ ба ин кишвар меоянд, миннатдори бархӯрди нек ва меҳмоннавозиҳои мардуми тоҷиканд. Гардишгарони хориҷӣ ва меҳмонон зимни хушҳолӣ аз меҳмоннавозии мардуми Тоҷикистон, хотираҳои шириниро низ бо худ мебаранд.

Шаҳри Душанбе яке аз зеботарин шаҳрҳо дар ҳавзаи Осиёи Миёна мебошад, ки аз амнияти комил бархӯрдор буда ва дараи Варзоб, ки яке аз сарсабзтарин дараҳо дар ин шаҳр мебошад, ки бо доштани обу ҳавои гуворо таваҷҷуҳи ҳар раҳгузарро ба худ ҷалб мекунад. Ҳамин гуна Суғд аз вилоятҳои зебо ва дидании Тоҷикистон мебошад, ки бо доштани табиати зебо, фабрикаҳои бузургеро дар худ дорад ва ба ҳамин тартиб, шаҳрҳои Кӯлоб ва Бохтар, Ҳисор ва вилояти Бадахшони Тоҷикистон, аз табиати зебову гуворо бархӯрдоранд.

Дар кулл, ҷуғрофиёи Тоҷикистон бо доштани шаҳрҳои зебо, манзараҳои диданӣ, табиати гуворо, фазои самимият, амнияти комил,

мардумони меҳмоннавоз ва бархӯрди самимона бо меҳмонон ва сайёҳони берунӣ, аз ҷумла аз кишварҳои камназир дар сатҳи ҷаҳон мебошад.

Афғонҳои муқими Тоҷикистон ҳамвора аз рафтори шаҳрвандони ин кишвар, изҳори хушӣ ва ризоят мекунанд, онон ба соддагӣ метавонанд, ба фаъолиятҳои бозоргонӣ, бипардозанд. Рафтору ва равияи неки шаҳрвандон, полис ва умуман мардуми Тоҷикистон, сабаб шудааст, бозаргонони афғон дар бозорҳои ин кишвар ба фаъолияти густурда даст бизананд ва ҳеч гуна ҳаросе ҳам надошта бошанд.

Сарзамини Тоҷикистон, зодгоҳи шоирон, фарҳангиён ва андешварзон будааст. Шоирони номдор ба адабиёти оламшумули тоҷикӣ - порсӣ, шукӯҳ ва ҷалоли ҷолиб зам кардаанд. Бо ин пешинаи фарҳангӣ ва тамаддунӣ, Тоҷикистон аз нодир кишварҳое ҳаст, ки соҳиби як Ҳукумати нерӯманд ва қонунмадор ба раҳбарии хирадмандонаи Ҷалолатмаоби муҳтарам, Президент Эмомалӣ Раҳмон мебошад.

Қонун дар саросари ин кишвар болои мардум яксон татбиқ мешавад ва мардум дар партави қонун ва Ҳукумати посухгӯ, ба зиндагии мусолиматомези худ идома медиҳанд.

Бо он, ки аз Истиқлоли ин кишвар, 26 сол мегузарад, аммо таҳти раҳбарии волои Президенти ин мамлакат, ба қуллаҳои шомих аз тараққӣ, ва пешрафт даст ёфтааст ва барои фарди тоҷик, заминаитаълиму тарбия, кор ва иштиғол,фароҳам гардида ва мардум нисбат ба Ҳукумат, розӣ ва ба нисбат ба ояндаи худ, умедвор мебошанд.

Мардуми тоҷик ба Раиси Ҷумҳури ин кишвар, ба унвони Пешвои Миллат, нигоҳ мекунанд. Пешвое, ки зиндагии мардуми тоҷикро сару сомон бахшида ва аз бебанду борӣ, хушунат ва фақру бекорӣ, ҷилавгирӣ кардааст.

Бароямон ҳувайдо гашт, ки Пешвои Миллати тоҷикон, ҷаноби Эмомалӣ Раҳмон, умри азизи хешро дар рози хидмати содиқона ва пешрафт,тараққӣ, сулҳ, субот, сарф карда ва тӯли умри гиромиашонро, аз Худованди манон, таманно медорем.

Ва дар охир, мақолаи хешро бо як шеър аз шоири номдори шимоли Афғонистон, Муҳаммадшарифи Искандарӣ, ба поён мебарам:

Тоҷикистони азиз, ҳар кӯҳсорат, дилфиреб,

Рост гӯям, гулшану боғу баҳорат, дилфиреб.

Раҳмати Ҳақ бодо ба ҳамчу ту, ки тухме бикишт,

Зодони шахси ғаюру бовиқорат, дилфиреб.

Аз Душанбе то Хуҷанд аст, водии зебои ту,

Қиссаҳои нағзу ширин аз диёрат, дилфиреб.

АНДЕШАҲО АТРОФИ РУШДИ ФАЙЗОБОД

Мақсади ҷамъомади мазкур баррасии масъалаҳои доғи рӯз ва монеаҳо дар рушди иҷтимоию иқтисодӣ, муайян кардани роҳҳои ҳалли проблемаҳо ва таҳия намудани пешниҳод барои Парлумони кишвар ва шарикони рушд, аз ҷумла, DAI, DFID, мусоидат намудан ба беҳтаршавии робитаи мутақобилаи вакилон ва интихобкунандагон дар ноҳияи мо буд.

Чорабиниро раиси ноҳия, узви Маҷлиси миллии Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон Раҷабзода Миралӣ оғоз намуда, оид ба бурду бохти соҳаҳои ноҳия, зарурияти баланд намудани малаки мутахассисон вобаста ба ҷалби сармояи дохилию хориҷӣ ва таҳияи дархостҳои лоиҳавӣ ибрози назар намуд.

Сипас Хурсандмурод Ҳакимов, ҳамоҳангсози Барномаи дастгирии назорати парламентӣ дар идоракунии молияи давлатӣ ва шаффофияти буҷет ва Бахтиёр Иномов, мушовири ҳамин барнома доир ба муҳтаво ва ҳадафи чорабинӣ суханронӣ намуданд.

Дар ҳошияи ҷамъомади зикргардида бо назардошти пешниҳоди роҳбарияти ноҳия ва вакили мардумӣ санаи 6 феврали соли ҷорӣ дар ноҳия мизи мудаввар бо ҷалби мутахассисони соҳавӣ оид ба омӯзиши тарзи таҳияи дархости лоиҳавӣ ва нақшаи тиҷоратӣ доир гардид.  Дар ҷараёни суҳбат гуфта шуд, ки беҳтар намудани малакаи мутахасисони ноҳия оид ба ҷалби сармоя барои татбиқи лоиҳаҳои афзалиятнок яке аз ҳадафҳои асосӣ ҷиҳати рушди иҷтимоию иқтисодии ноҳия мегардад ва ба корҳои созандагию бунёдкорӣ  вусъат мебахшад.

Зимни баромади худ Хурсандмурод Ҳакимов, ҳамоҳангсози  Барномаи “Дастгирии назорати парламентӣ оид ба идоракунии молияи давлатӣ ва шаффофияти буҷет” ҳадафи чорабиниро баён намуда, роҳҳои ҳалли самараноки масъалаҳои вобаста ба иҷрои саривақтии Барномаи рушди ноҳия дар ҳамкорӣ бо вакилони мардумӣ ва вазорату идораҳои дахлдор, тарзи таҳияи дархостҳои лоиҳавӣ ва нақшаҳои тиҷоратӣ, ҷалби захираҳои беруна, истифодаи мақсадноки захираҳо ва манбаъҳои имконпазири маблағгузории лоиҳаҳои афзалиятноки ноҳияи Файзободро маънидод кард.

Эътироф карда шуд, ки ин чорабинӣ донишу малакаи иштирокчиёнро оид ба  тарзи таҳияи дархостҳои лоиҳавӣ ва нақшаҳои тиҷоратӣ ҷиҳати ҷалб ва истифодаи самараноки захираҳо як зина боло бардошт.  

ТАҶЛИЛИ ҶАШНИ ХУРШЕДӢ

Дар партави сиёсати хирадмандонаи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ-Пешвои миллат, Президенти мамлакат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон имсол дар тамоми шаҳру навоҳии кишвар ҷашни Сада бо шукӯҳу шаҳомати хосса доир гардид. Дар ин радиф мардуми сарбаланду меҳнаткаши диёри файзбори мо ҳам баробари кулли сокинони кишвар ҷашни фархундаву рӯ ба некиоварандаро хушу хуррам истиқбол карданд.

 Сокинони Ҷамоати деҳоти Бӯстони ноҳия ҳафтаи сипаришуда дар маркази ҷамоат назди шоҳроҳи Душанбе-Рашт бо намоиши ҳунару дастовардҳои худ фарҳангу оини аҷдодонамонро ёд оварданд. Он рӯз баҳри таҷлил аз ин ҷашни хуршедӣ пиру барнои ҳашт деҳаи Ҷамоати мазкур ба таҷлилгоҳ омада, бо замзамаи шеъру таронаҳои халқӣ кафкӯбӣ мекарданд. Муовини раиси ноҳия Раҷабова Нурия Ҷунайдовна ҳозиринро ба ифтихори ин ҷашни хуршедӣ муборак гуфта, барори кори эшонро намуд.

Намоиши дастранҷи чеварону косибон, дуредгарону кандакорон Шарбону Раҳимова, Садбарг Салимова, Раҷабгул Абдуллоева, Файзимоҳ Сайфуллоева, Маҳмадулло Бобиев ва дигарон ба ҷашнвора ҳусни хоса зам намуд.

Дар ҷараёни баргузории ҷашни Сада фаъолону пирони рӯзгори ҳудуди Ҷамоати мазкур бо хушнудӣ ибрози андеша намуданд, ки таҷлил аз оину фарҳанги ниёгон моро ба худшиносиву худогоҳӣ ва хештаншиносиву меҳанпарастӣ мебарад. Ин пешниҳоди Сарвари давлат ба мардуми ҳунарманду меҳнаткаши тоҷик армуғони тозаест пешопеши таҷлили иди Сада.  Ба ин хотир моро зарур аст, ки  ҳадафҳои созандаву бунёдкоронаи Пешвои муаззами миллатро сармашқи кори худ намуда, баҳри эҳёи ҳунарҳои мардумӣ беҳтару бештар саъй кунем.

РАМЗИ “СОЛИ РУШДИ САЙЁҲӢ ВА ҲУНАРҲОИ МАРДУМӢ” ТАСДИҚ ШУД

Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ — Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон рамзи “Соли рушди сайёҳӣ ва ҳунарҳои мардумӣ”-ро, бо мақсади муаррифии ҳамаҷонибаи иқдоми мазкур, тасдиқ намуданд.

Рамзи “Соли рушди сайёҳӣ ва ҳунарҳои мардумӣ” доирашакл буда, атрофи он бо ҳалқаҳои ҳамранги Парчами давлатӣ иҳота карда шудааст, ки аз соҳибистиқлолии Ҷумҳурии Тоҷикистон шаҳодат медиҳад.

Дар миёни рамз кӯҳҳои осмонбӯсу сарбафалаки Тоҷикистон акс ёфта, дар болои яке аз қуллаҳои кӯҳ рамзи гардиши абадӣ, ки дар ҳунарҳои мардумӣ васеъ истифода мегардад, ҳамчун хуршеди тобон нақш гирифтааст.

Рамз обҳои софи кишварро дар худ инъикос карда, расми сайёҳ ва нусхаи офтобаро, ки чун нишони ҳунарҳои мардумӣ ҳастанд ва бозгӯи рушди соҳаи сайёҳӣ, эҳё ва дастгирии ҳунарҳои мардумӣ маҳсуб мешавад, инъикос менамояд.

ПАЁМ РОҲНАМОИ МОСТ

Моро зарур аст, ки боз ҳам зиёдтар заҳмат кашида, ба масъалаи таълиму тарбия афзалияти бештар диҳем,  сатҳу сифати таълимро дар ҳамаи зинаҳо беҳтар кунем, барои таҳсилоти босифат аз тамоми имконот истифода  карда,  зинаҳои моддиву техникии муассисаҳои таълимиро таҳким бахшем  ва самарабахшии фаъолияти онҳоро таъмин намоем.

Эмомалӣ Раҳмон.

Паёми Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, Пешвои миллат, муҳтарам  Эмомалӣ  Раҳмон ҳамчун ҳуҷҷати барномавӣ ва дастурамали умумисоҳавӣ  моро водор месозад, ки дар пешорӯи тамоми паёмад ва ҳаводиси гуногуни ҷомеа,  минтақа ва ҷаҳон дорои ҷаҳонбинии васеъ, дониши мукаммали сиёсӣ, фарҳанги баланди инсондӯстӣ ва рӯҳияи ватандӯстию ҳувияти шикастнопазири миллӣ бошем.

Ҳар ҳарфи Паёми Пешвои миллат, ки дорои хусусияти ҳидояткунандагӣ ва тарбиявӣ дорад, бояд шиор ва дастурамали барномавии ҳар яки мо бошад.

Таваҷҷуҳи ҳаматарафа ба таълиму тарбияи дурусту мақсадноки насли наврас амри зарурӣ буда, метавонад дар таъмини амнияти миллӣ нақши муҳим дошта бошад. Ба ин восита тарбия ва ташаккул ёфтани насли наврас дар рӯҳияи инсондӯстию меҳанпарастӣ, арҷгузорӣ ба муқаддасоти миллӣ, қадршиносӣ аз дастовардҳои соҳибистиқлолӣ ва пуштибонӣ аз мероси пурғановати ниёгон, боло бурдани сатҳу сифати дониши хонандагону донишҷӯён, омӯзиши илмҳои муосир, технологияҳои иттилоотиву коммуникатсионӣ ва забонҳои хориҷӣ дар маркази таваҷҷуҳи роҳбарияти олии кишвар қарор гирифтааст.

Аз Паёми имсолаи Асосгузори сулҳу вахдати миллӣ - Пешвои миллат, муҳтарам  Эмомалӣ  Раҳмон ба чунин хулоса омадан мумкин аст, ки мо бояд баҳри ҳифзу нигоҳдошти сулҳу субот, ваҳдату якдигарфаҳмӣ ва раҳму шафқат миёни ҳамдигар ҳамеша ҷаҳду талош кунем. 

СОЛИ 2018 БОЯД СОЛИ ДИГАРГУНИҲО БОШАД

Маҷлиси васеи назди раиси ноҳия

Дар маҷлиси васеи назди раиси ноҳия, ки рӯзи 5 январи соли равон бо иштироки роҳбарони ташкилоту муассисаҳо, сарварони муассисаҳои таълимӣ, раисони кумитаҳои маҳалла, соҳибкорон ва фаъолони ноҳия доир гардид, натиҷаҳои рушди иҷтимоию иқтисодии ноҳия дар соли 2017 мавриди муҳокима қарор гирифт. Назди ҳозирин аз дастоварду камбудиҳои дар ҳамаи соҳаҳои хоҷагии халқи ноҳия мавҷудбуда, муовини аввали раиси ноҳия Достзода М.Т. ва муовинони раиси ноҳия Сафаров Р.М. ва Раҷабова Н.Ҷ. ҳисобот доданд.

Баромадкунандаҳо соҳаҳои вобастаи хешро ҳамаҷониба мавриди таҳлил қарор дода, асосан атрофи камбудиҳо ва роҳҳои ислоҳи онҳо андешаронӣ намуданд. Раиси ноҳия Раҷабзода Миралӣ сабабҳои роҳ додан ба камбудиҳо ва ислоҳи онро аз баромадкунандагон ва аз масъулини ҳар як соҳа пурсон шуд. Кишоварзон баробари афзун намудани маҳсулнокии соҳа бояд ба баланд бардоштани маданияти зироаткорӣ, боғдорӣ ноил шаванд. Вақти он расидааст, ки аз ҳар гектар заминҳои обӣ то 50-60 сентнерӣ ҳосили ғалла ба даст оварда шавад. Ҳосилнокии заминҳои картошкаву сабзавот низ бояд ҷавобгӯи талабот бошад. Ба хусус таъсири аз фаъолият мондани ҶСШК “Ганҷи ҳилол” ба иқтисодиёти ноҳия баръало намоён буда, ривоҷи дубораи корхонаи мазкур ба манфиати кор аст. Рафти сифати корҳои сохтмонӣ низ айни ҳол нигаронкунанда аст. Бунёди корхонаҳои саноатӣ ва ба ин васила зиёд намудани ҷойҳои нави корӣ, ки боиси ғанӣ гардонидани буҷаи ноҳия мегардад, чандон намоён нест. Саҳми соҳибкорон дар ин самт кам ба чашм мерасад. Иншоотҳои хусусишуда бо мақсад истифода нагардида, аксари он ба нестӣ расида истодааст. Ҳол он ки мақсад аз хусусӣ гардонидан обод кардану саҳм гирифтан дар пешрафти иқтисодии ноҳия мебошад. Аз ин хотир раиси ноҳия таваҷҷуҳи соҳибмулконро ба он ҷалб намуд, ки иншоотҳои хусусигардидаро бо манфиат истифода намоянд, истеҳсолотро ривоҷ диҳанд.

Сипас намояндаи Ҳукумати кишвар, мушовири бахши ёрдамчии Президенти мамлакат дар масоили иқтисодӣ Кабирҷон Ҷӯразода, ки дар маҷлиси ҷамъбасти сол ҳузур дошт, ба сухан баромад. Зимни баромади худ К. Ҷӯразода барои ҳалли камбудиҳои ҷойдошта ва пешрафти соҳаҳои иқтисоду иҷтимоии ноҳия тавсияҳои судманд дод. Ҳамчунин боварӣ бар он намуд, ки меҳнаткашони ноҳия дар амалисозии ҳадафҳои пешгирифтаи ҳукумати кишвар саҳми муносиб хоҳанд гузошт.

Дар анҷоми маҷлис Раҷабзода М. атрофи ташкили муассисаҳои мактабӣ ва томактабӣ, иҷрои талаботҳои Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон “Дар бораи танзими анъанана ва ҷашну маросимҳо дар ҶТ”, бунёди корхонаҳои хурди саноатӣ ва ба ин васила зиёд намудани ҷойҳои нави корӣ, вусъат бахшидан ба корҳои ободонӣ, идомаи корҳои ниҳолшинонӣ дар шоҳроҳи Душанбе –Хоруғ ва дигар масъалаҳои рӯзмарра масъулинро вазифадор намуд ва таъкид дошт, ки дар соли 2018 бояд бо меҳнати созанда натиҷаҳои чашмрасро ноил гардидан мароми ҳар як сокини ноҳия бошад.