ИҶТИМОЪ

ТОҶИКИСТОН ХОНАИ ОБОДИ МОСТ

Тоҷикистон ба маънои пуррааш умеди дилу хонаи оборди  ҳар як фарди тоҷик аст. Ба ёд овардани бузургону родмардоне, ки дар домони ин сарзамини биҳиштмонанд кору пайкор кардаанд, ифтихору сарбаландии мо, ҷавононро ба авҷи аъло мерасонад. Ин аст, ки насли мо шукргузор аз  оромию осудагӣ, аз озодию истиқлолият буда, пайи боз ҳам ободию гулафшонии ин ватани зебо камари ҳиммат бастаанд. Ҳамаи ин пешравию тараққиёт шаҳодати хираду фазилати баланди роҳбари давлатамон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон мебошад. Чаро ки баҳри ба зинаҳои баланди рушду тараққӣ даст ёфтани кишвари азизамон ӯ аз тамоми воситаву имкониятҳо истифода карда, баҳри фардои боз ҳам дурахшони миллату ватанамон дониш, қувват ва ғайрати худро дареғ намедорад. Дар ин роҳи пурифтихор ӯ бештар ба гурӯҳи ҷавонони кишвар такя намуда, пешрафти босуръату тараққиёти чашмгирро маҳз дар симо ва рафтору амали онҳо мебинад. Ҷавобан ба ин боварию эътирофи Сарвари давлатамон мо ҳам кӯшиш мекунем, ки бо ҳар як ҳаракату рафторамон баҳри ободию пояндагии диёрамон саҳмгузор бошем. Барои расидан ба ин ҳадафи бузург моро мебояд, ки пештар ва бештар аз ҳама бо донишу қуллаи баланди илми муосир  мусаллаҳ бошем. Дар амалӣ гаштани ин ормон мо, ҷавонон аз ҳамаи имокниятҳо истифода мекунем, ки дар тамоми соҳаҳои ҳаёти мамлакатамон саҳми худро гузорем.

Тоҷикистон, Тоҷикистон!

Мекунам шукри каму бисёри ту,

Мекунам шукрона аз озарму аз озори ту.

Аз ту ман сарват намехоҳам,

Ватан ҳастӣ, бас аст,

Бо хасу хорат баробар зиндагӣ кардан бас аст.