НАХУСТИН МУАССИСАИ ХУСУСИИ ТОМАКТАБӢ

бо иқдоми Ҳоҷӣ Ғуломалӣ Ғафуров бунёд меёбад

Дар зиндагӣ миёни мо инсонҳое ҳастанд, ки  тамоми фикру андешаи хешро баҳри  ободӣ ва бунёдкориву созандагӣ равона месозанд. Зеро онҳо дар чунин ақидаанд, ки дар назди мардум, дар назди миллат танҳо амали нек пойдор мемонаду бас. Ва танҳо бо зикри амали хайр инсон умри дароз мебинад:

Зиндаву ҷовид монд, ҳар кӣ накуном зист,

К-аз ақибаш зикри хайр, зинда кунад номро.

Ҳоҷӣ Ғуломалӣ Ғафуров аз ҷумлаи чунин шахсиятҳост. Арзиши андешаҳои ӯ зиёдтар аз  ҳама дар он аст, ки  ҳамеша пайи навҷӯию навоварӣ аст. Дар пайи ин андешаҳо ӯ тасмим гирифт, ки кори сохтмони аввалин боғчаи хусусиро дар ноҳия роҳандозӣ   намояд. Бо ин мақсад ӯ бинои ба вайрона табдилёфтаи собиқ «сехи заргарӣ»-ро, ки мерос аз даврони пуршони Ҳукумати Шӯравист ва  қариб ба ҳолати нобудӣ расида буд, гирифта бо таъмиру тармими он оғоз бахшид. То имрӯз аллакай корҳои асосии таъмиру сохтмонӣ ба анҷом расидааст. Кори болопӯшии бино, шифт ва насби дару тирезаҳо пурра ба анҷом расида, танҳо таъмиру тармим ва рангу бори дарунӣ идома дорад, ки он ҳам дар арафаи анҷомёбист. 

Чунон ки аз суҳбат бо Ҳоҷӣ Ғуломалӣ Ғафуров дарёфтем,  мувофиқи нақшаи дарназардошташуда, то оғози соли нави таҳсил, яъне то моҳи сентябр қисмати аввали  ин муассисаи хусусии томактабӣ наздики  100 нафар кӯдаконро қабул намояд. Муассисаи хусусии томактабии мазкур дорои   шароитҳои навин буда, ҳамаи  имкониятҳо  барои кӯдакон фароҳам оварда мешавад. Баъдан  қисмати дуюми он низ ба истифода дода хоҳад шуд, ки дар ҷамъ то 200 нафар кӯдакон метавонанд қабул карда шаванд. Саҳни бинои боғча низ дорои боғи зебою муҷаҳҳаз бо тамоми шароитҳо барои таълимгирандаҳо хоҳад гардид. Бинои ҳаммом, ҳавзи оббозӣ ва толору машқгоҳҳо барои варзиш ва бозӣ муҳайё мешаванд. Инчунин Ҳоҷӣ Ғуломалӣ Ғафуров изҳор дошт, ки миқдори муайяни ҷой барои кӯдакони оилаҳои камбизоат  ва ятимони кул ҷудо хоҳад шуд, ки  онҳо ба ин муассиса ба таври ройгон қабул ва нигоҳубин карда мешаванд.

Хулоса, нақша ва ниятҳои ин марди кор,   ниҳоят ҷиддӣ ва хайрхоҳонаву саховатмандона аст. Худо кунад, ки ҳамаи ин ниятҳои нек амалӣ шаванду паёмади хубе ба бор биёранд. Зеро диёри файзбори Файзобод ҷавонмардону саховатмандони зиёдеро дар оғӯши худ ба камол расонида аст. Бошад, ки чунин амалҳои нек идома ёбанд.

ФАЙЗОБОД ДАР ҶОЙИ СЕЮМ

Беш аз 165 нафар хонандагони  синфҳои 9, 10 ва 11-и ноҳия дар даври сеюми олимпиадаи минтақавии хонандагони муассисаҳои таҳсилоти миёнаи умумии шаҳру ноҳияҳои тобеи ҷумҳурӣ, ки рӯзҳои 17-18 ва 24-25 феврал дар Мактаби президентӣ барои хонандагони болаёқати шаҳри Ҳисор баргузор гардид, иштирок намуданд.

Дар олимпиада хонандагони сездаҳ шаҳру ноҳияҳои тобеи марказ иштирок намуданд. Натиҷаҳои бадастовардаи мактаббачагони ноҳияи мо назар ба солҳои қаблӣ хеле беҳтар аст. Зеро дар ҷамъбасти сабқат ноҳияи мо якҷо бо ноҳияи Шаҳринав пас аз ноҳияи Ҳисору Рӯдакӣ сазовори ҷойи сеюм гардид.

Дар ин сабқат 115 нафар хонандагони синфҳои 9 ва 10 ва   50 нафар  хонандагони синфҳои 11 ноҳияи моро муаррифӣ карда, соҳиби 18 медалу ҷойҳои ифтихорӣ гаштанд.  Ҳабиб Баҳодур аз МТМУ рақами 9 ва Нуруллозода Шодмон аз МТМУ рақами 25 аз фанни таърих, Ҳоҷиева Гулсара аз МТМУ рақами 33 аз фанни ҳуқуқ, Саидов Бекназар, Касиров Шаҳобуддин аз МТМУ рақами 15, Файзалиева Ганҷина аз МТМУ рақами 19, Исматзода Мирмуҳаммад аз фанни география, Низомова Ҳусноро аз забон ва адабиёт, Наҷмиддиниён аз фанни англисӣ, Фархундаи Идибек аз биология, Шукронаи Ғуломалӣ аз фанни забон ва ададбиёт бо зеҳни буррову дониши фаррохи худ шарафи ноҳияи моро боло бардоштанд.

Ҷамъбаст нишон дод, ки аксарияти хонандагон бо медалу ҷойҳои ифтихорӣ сазоворгардида, хонандагони мактабҳои №1, 11, 25, 33, 6, 7, 40, 16, 19, 22 ва  20 мебошанд.

Дар кори ташкил ва баргузории сабқату озмунҳои сатҳи мактабию ноҳиявӣ ва минтақавию ҷумҳурӣ саҳм ва нақши муассисаи Маркази дарёфт ва рушди истеъдодҳо дар ноҳияро қайд намудан бамаврид аст. Зеро имрӯзҳо дар ин муассиса аллакай тайёрӣ ба даври сеюми олимпиадаи номӣ ва даставӣ барои синфҳои 11   идома дорад.

Ҳамчунин дар пеш олимпиадаи фаннӣ аз фанҳои табии риёзӣ барои синфҳои 5-8 истодааст, ки омодагиҳо ба он низ рафта истодааст.

Ғайр аз ин даври аввали озмуни байналмилалии  Н1РРО-2018 24 феврал баргузор гардид, ки дар он 13 нафар хонандагони ноҳияи мо иштирок варзиданд. Ин озмун ҳамасола дар байни хонандагони 27 кишвари гуногуни ҷаҳон баргузор мегардад. Ғолибони озмун дар даври сеюм, ки  аз 12-13 май дар шаҳри Венетсияи Италия барпо мегардад, иштирок менамоянд.

Бо итминон гуфта метавон, ки сол аз сол сатҳ ва сифати донишу саводнокии хонандагони муассисаҳои таълимии ноҳия боло меравад.

ҲИКОЯТИ МАРДОНИ ШУҶОЪ

Файзулло Наҷмиддинов бо чор таълифоташ («Хотира», «Энсиклопедияи Файзобод», «Файзобод-ёдгори Ориё» ва «Мафтуни қалам») ба зиёиёни китобхон ошност.

Ва акнун дар даст китоби навбатии ӯро дорем, ки «Аскарбачаҳои ҷанги Афғонистон» номгузорӣ шудааст. Китоб дар бораи ватандӯстӣ, садоқатмандӣ, корнамоию ҷонфидоиҳои сарбозони Файзобод, ки ба майдони ҳарбу зарби мардонагии ҷанги Афғонистон бо мақсади барпо намудани давлати демократӣ ва сохтори конститутсионӣ, ҳимоя ва ҳифзи арзишҳои олии инсонӣ, такмили сохтори ҷомеаи шаҳрвандӣ фиристода шуда буданд, ҳикоят мекунад. Даврони шӯравӣ, ки СССР – ИҶСШ (Иттиҳоди ҷумҳуриҳои шӯравии сотсиалистӣ) ватани халқҳои ин кишвар ҳисобида мешуд, барои барқароркунии сохти демократӣ қариб ним миллион сарбозону афсарон ба Афғонистон сафарбар шуда буданд. Дар давоми зиёда аз 9 соли давомоти ҷанги ин мулк 15 ҳазор афсару сарбози шӯравӣ қурбон гардида, 60 ҳазори дигар ҷароҳат бардоштанд. Солҳои ҷанги Афғонистон (1979-1989) 9 ҳазор ҷавонони Тоҷикистон хизмати аскарии худро дар ин кишвар адо карданд. Аз Файзобод 130 нафар сафарбар шуда буд. Хушбахтона, ҳамаи онҳо ба ватан баргаштанд. Ва дар соҳаҳои гуногуни ноҳия ва ҷумҳурӣ баробари дигарон кор мекунанду дар тарбияи ҷавонон саҳм мегузоранд.

Ин ва дигар маълумоти фаровонро дар бораи Афғонистони солҳои ҷанг, ва, умуман таърихи давлатдории ин мулк, аз рисолаи «Аскарбачаҳои ҷанги Афғонистон» дарёфт карда метавонед.

Ба китоб доктори илмҳои филологӣ, профессори Донишгоҳи миллии Тоҷикистон Урватулло Тоиров сарсухан навишта онро ҳамчун осори дорои аҳамияти тарбиявӣ баҳогузорӣ кардааст.

Муаллиф барои ба даст овардани маълумот аз ҳаёти аскарбачаҳои файзободии ҷанги Афғонистон заҳмати зиёд кашидааст. Қимати китобро боби аввали он «Маълумоте чанд дар бораи Афғонистон» баландтар мекунад.

Дӯстдорони хониш агар китоби нави Файзулло Наҷмиддиновро дастрас намоянд, пас аз варақ гардондан, бешубҳа, хулоса мебароранд, ки «Аскарбачаҳои ҷанги Афғонистон» барои тарбияи ҷавонон дар роҳи ватандорию ватандӯстӣ дастури хубест. Китоб бо теъдоди 500 нусха дар матбааи ҶДММ «Ашӯриён» чоп шудааст.

РИСОЛАТИ ВАТАНДӮСТӢ

Ҳамасола дар рӯзи Артиши миллӣ духтарон ба писарҳо, дар иди 8-уми март бошад писарон ба духтарҳо туҳфа медиҳанд. Агар аз таърихи ин идҳо пурсон шавед, навад фисад маълумоти носаҳеҳ доранд.

Барои ҳамин зарур аст, ки зимни машғулиятҳо ба мавзӯҳои ватандӯстиву меҳанпарастӣ диққати ҷиддӣ зоҳир намоем. Махсусан дарсҳои ҳарбӣ-ватандӯстӣ дар муассисаҳои таълимӣ бояд ҷоннок карда шаванд. Зери мафҳумҳои «Ватан», «Ватандӯстӣ», «Ватандорӣ» дарсҳои тарбиявӣ гузаронему мафҳуми вожаи «Ватан»-ро рӯшан созем.

Масъулини соҳа бояд тез-тез аз рӯи нақша дар байни хонандагон вохӯриҳо гузаронанд ва моҳияти ватандӯстиро дар қалби онҳо бедор намоянд. Волидайн ҳам дар ин кор бояд саҳмгузор бошанд. Дар масҷидҳои ҷомеъ бошад, сархатибон ин мавзӯъро аз нуқтаи назари ислом шаҳр диҳанд.

Ана ҳамин шохаҳои асосии ҷомеа метавонанд насли ҷавони ояндасозро дар рӯҳияи ватандӯстӣ тарбия намоянд ва ҷавонон масъулияти ватандориро дуруст дарк карда, ҳангоми даъват шудан ба сафи Артиши миллӣ ихтиёран ба хизмати Модар-Ватан омода гарданд.

Ватандӯстӣ мактаби махсус аст. Вақтҳои охир қариб ҳама дар бораи хизмат ба ватан сухан мекунанд, лекин кам шахсоне ҳастанд, ки ин гуфтаҳоро дар амал татбиқ намоянд. Чуноне ки Лоҳутӣ фармудааст:

Ҳама доди ватанхоҳӣ зананд, аммо намедонам,

Ватанхоҳӣ ба гуфтор аст ё кирдор, ё ҳарду.

Дар кишвари мо соле ду маротиба даъвати ҷавонон ба сафи Артиши миллӣ доир мегардад.  Мавсими ҳар даъват мебинем, ки бо чӣ мушкилиҳо ҷавононро ба сафи Қувваҳои Мусаллаҳи кишвар сафарбар менамоянд. Дар ҳамон вақт гӯё ҳама масъулон бедор мешаванду доди ватандорӣ мезананд, ба ҳар сӯ медаванд, ҷавононро пайгирӣ мекунанду ба сафи артиш мебаранд. Агар мо давоми сол бо ҷавонон  дар ин бобат кор кунем ва моҳияти ватандориро ба ҷавонон фаҳмонем, худи онҳо ҳифзи марзу бумро барои худ қарз мешуморанд ва ихтиёран ба хизмат мераванд.

Воқеан, нарасидани ашёи таълимӣ дар муассисаҳои таҳсилоти миёна барои гузаронидани дарсҳои ҳарбӣ-ватандӯстӣ яке аз иллатҳои мушкилоти мазкур аст. Аз ин рӯ мо, омӯзгорон зарур медонем, ки раёсати молия маблағҳои аз тарафи Вазорати маориф ва илми Ҷумҳурии Тоҷикистон ҷудошавандаро дареғ надорад. Комиссариати ҳарбӣ бошад, дар ташкил намудани якчанд намуди либоси ҳарбӣ барои мактаббачагон чораҳо андешад, то ин ки мактаббача ҳангоми як ё ду бор пӯшидани ин либос худашро ҳамчун сарбоз ҳис кунад ва ҳаваси ӯ нисбати артиш зиёд шавад.

Насли калонсол хуб дар хотир дорад, ки даврони шӯравӣ ба қисмҳо ҷудо ва ҷамъ намудани автомат дар муассисаҳо дарс дода мешуд ва аз рӯи он ҳатто озмунҳо ҳам мегузарониданд. Ҳоло чӣ? Ин кор чандин сол боз аз байн рафтааст. Ба ин хотир моро зарур аст, ки рӯзҳои дарси дифои ҳарбӣ бо Вазорати корҳои дохила маслиҳат намуда, як-ду автоматро бо муҳофизи Вазорати корҳои дохилӣ ба дарс биёрем ва корҳои амалӣ гузаронем. Ин усули амалии дарс ҳам ҳаваси ҷавононро зиёд мегардонад ва ҳам онҳо то даъват шудан ба сафи артиш тайёр мешаванд.

Агар мо дар якҷоягӣ ба ин равиш амал намоем, боварӣ дорем, ки мушкилоти даъват ба сафи Қувваҳои Мусаллаҳи кишвар ва хизмат дар он аз байн меравад. 

ЛИБОСИ ЯГОНАИ МАКТАБӢ, ЧАРО ТАШКИЛИ ДӮХТИ ОН ДАР НОҲИЯ КАШОЛ МЕЁБАД?

Либосҳои шинам ва хушдӯхт нишон аз маданияти баланди ҳар инсон дарак дода, таҷассумгари зебоию зебоидӯстии ӯст. Яке аз масъалаҳои муҳим ва ҳам печидае, ки тайи чанд соли охир пешорӯи маорифи кишвар қарор дорад, ин таъмини либоси ягонаи мактабӣ дар муассисаҳои таълимии кишвар аст. Ҳол он ки ба чунин як иқдоми муҳим рӯ овардани соҳаи маорифи кишвар, ин аз байн бурдани тафриқаи байни хонандагон мебошад. Мувофиқи ҳамаи нишондиҳандаҳои оморӣ суръати афзоиши маҳсулоти аз нахи пахта тайёрмешудагӣ дар ҷумҳурӣ дар қиёс ба ҳамаи солҳои пешин хеле баланд аст. Вале бо ин ҳама масъалаи таъмини хонандагони муассисаҳои таҳсилоти миёнаи умумӣ бо либосҳои ягонаи мактабӣ ҳанӯз ҳам нигаронкунанда аст. Адади либосҳои истеҳсоли мактабӣ нисбат ба талаботи мавҷуда кам аст, балки сифати либосҳои мактабӣ ҳам ба беҳбудӣ ниёз дорад. Падару модарон онро аз дӯконҳои либосфурӯшӣ бо дили нохоҳам мехаранд, зеро технологияи куҳнашудаи коргоҳҳо ба паст шудани арзиши аслии онҳо имкон намедиҳад, аз ин рӯ нархҳо ба сифати маҳсулот мувофиқат намекунанд.

Имрӯз замони он расидааст, ки намешавад бо тамомӣ ба маҳсулоти воридоти умед баст. Ҳар як навоҳии кишварро зарур аст, ки умедро бештар ба истеҳсоли худӣ бубандад. Ҳалли ин масъала дар ноҳияи мо рӯ ба беҳбудӣ меорад. Корхонаи хизмати маишии ноҳия дар ин самт нақши бештаре дорад. Аллакай ин корхона бо шуъбаи маорифи ноҳия дар ҳаҷми 10000 дона либос барои мактаббачагон қарордод ба имзо расонидааст. Ҳамчунин дар назди муассисаи давлатии «Маркази таълими калонсолони Тоҷикистон»  дар  ноҳия бунёди корхонаи хурди истеҳсоли либосҳои мактабӣ ба роҳ монда шудааст, ки дар арафаи оғози кор аст. Бо назардошти ҳамаи ин умед бар он аст, ки соли ҷорӣ бо либосҳои мактабӣ таъмин намудани як қисмати бештари хонандагони макотиби ноҳия аз ҳисоби истеҳсоли худӣ ба роҳ монда мешавад.

Вале боз ҳам мушкилоти ҷиддие мавҷуданд, ки ҳаллу фасли онҳо кори зиёдеро тақозо дорад. Мақсад ин аст, ки корхонаҳои истеҳсолӣ дар якҷоягӣ бо муассисаҳои таълимӣ робитаро бо падару модарон мустаҳкам намоянд. Зарур аст, ки либосҳои истеҳсолмешудагӣ сифатнок ва 70-75 фоизи он аз нахи пахта иборат бошад. Тарафи дигари масъала, ки он хело муҳим аст, дастрасии волидон ба нархи маҳсулот аст, ки бояд истеҳсолкунандагон ба ин ҷиҳати кор таваҷҷӯҳи бештаре дошта бошанд. Роҳи дигари ҳалли ин мушкилӣ дар сифати баланд ва хушдӯхту шинам будани либос аст, ки он бояд ба синну соли хонандагон мувофиқ бошад. Барои амалӣ гаштани ин пешниҳодот ва ривоҷ ёфтани истеҳсоли маҳсулот дар корхонаҳо масъулин ва бахусус роҳбарони ин коргоҳҳоро зарур аст, ки тарроҳони собиқадору пуртаҷрибаро ба кор ҷалб намоянд.

Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ-Пешвои миллат, Президенти кишвар муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар аксари ҷамъомаду суханрониҳои худ оид ба соҳаи маориф таъкид бар он мекунанд, ки мо бояд кӯшиш ба харҷ диҳем, ки таъмини мактаббачагонро бо либосҳои мактабӣ бо истифода аз захираю имкониятҳои худӣ ва бо қувваи худ ба роҳ монем. Дар ин раванд имконияти ҷамоатҳои деҳотии ноҳия беш аз дигарон аст. Зеро онҳо метавонанд дар назди ҷамоатҳои деҳот коргоҳҳои хурди дӯзандагиро таъсис дода, занҳои ҳунарманд ва соҳибтаҷрибаи деҳотро ба ин кор ҷалб намоянд, ки ин амалкард боз як масъалаи муҳими дигар, яъне бо ҷойи кор таъмин намудани занҳои хонашини деҳотро низ ҳал хоҳад кард. Ҳамин равишро дар муассисаҳои таълимии ноҳия ҳам ба роҳ мондан аз манфиат холӣ нахоҳад буд. Зеро муассисаҳои таълимӣ замина ва таҷрибаи ташкилу ба роҳ мондани ин корро доранд. Чаро ки дар замони ҳукмронии Давлати Шӯравӣ қариб дар аксари муассисаҳои таълимӣ синфхонаҳои бо дастгоҳҳои дӯзандагӣ таҷҳизонидашуда мавҷуд буд ва дарсҳои омӯзиши дӯзандагӣ таълим дода мешуд. Ҳоло ҳам дар як қисми муассисаҳои таълимӣ ин синфхонаҳо амал мекунанд . Имрӯз низ бо тақозои зарурат имконияти онҳоро барқарор кардану ба роҳ мондан мавҷуд аст. Ҳамаи ин ва дигар омилҳои вобаста ба ин ба он оварда мерасонад, ки масъалаи бо сару либоси мактабӣ таъмин намудани мактаббачагон ҳалли худро ёбад.

МАОРИФ: ПЕШРАФТ ДАР ИФОДАИ РАҚАМҲО

Маориф мудом, хосса дар даврони соҳибистиқлолӣ, соҳаи рушдкунанда маҳсуб мешавад. Аз пешравиҳои соҳа рақамҳои зер шаҳодат медиҳанд.

Соли 2017 нисбат ба соли пешин дар муассисаҳои таълимӣ 888 нафар хонанда зиёд фаро гирифта шуд. Вобаста ба афзоиш барои 980 ҷойи нишаст муассисаҳои иловагӣ ба маблағи 362 ҳазору 600 сомонӣ сохта шуд.

Соли 2017 шумораи омӯзгорон ба 1389 нафар расид. 829 нафари онҳо соҳиби таҳсилоти олӣ ҳастанд. Аз шумораи умумии омӯзгорон 626 нафарашон занҳоянд.

Маркази технологияи иттилоотӣ ва коммуникатсионии фаъол 5 компютер дошта, ба шабакаи интернет пайваст мебошад. 56 нафар омӯзгорон ба таълими технологияи иттилоотӣ  машғуланд.

Тарғиби таҷрибаи пешқадами таълимдиҳандагон то андозае вусъат гирифт. Ҳавасмандӣ ва қадрдонии кормандони соҳа ҷоннок шуд. Омӯзгорон Рисолат Табарова (МТМУ№22), Нуриддин Маҳрамов (МТМУ№5), Саидзода Соҳибназар (МТМУ№11), Нусрат Давлатов (МТМУ№57) ба рӯйхати беҳтаринҳо ворид гардиданд. Муаллими муассисаи таҳсилоти миёнаи умумии №33 Идихӯҷа Толибов дар озмуни «Омӯзгори соли Тоҷикистон» ширкат варзида дар даври минтақавӣ ба яке аз ҷойҳои ифтихорӣ соҳиб шуд.

Сафи таълимгирандагони гурӯҳҳои мақсадноки коллеҷи омӯзгории шаҳри Душанбе дар ноҳия аз 168 нафари соли 2016 ба 258 нафар расид.

Соли 2017 аз шумораи 1501 нафар хатмкунандагон 721 нафар ба номи сазовори «Донишҷӯ» соҳиб гардиданд, ки нисбат ба соли пешин 20 фоиз зиёд аст. 26 нафар хатмкардаҳои макотиби ноҳия ба донишкадаҳои хориҷи кишвар дохил шуданд.

Кумитаи иттифоқи касабаи маориф давоми соли таҳсил ба 200 нафар омӯзгорон ёрии моддӣ ва 63 нафар ёрии табобатӣ расонда, 44 нафар омӯзгорро ба осоишгоҳҳо фиристод.

ТАҶЛИЛИ РӮЗИ АРТИШ ДАР ТАЪЛИМГОҲ

Барои ҳар як ватандор хизмати Ватан қарзи ҷавонмардист. Бо ҳамин мафҳуми шакарбор чорабинии идона ба муносибати рӯзи Артиши миллӣ дар муассисаи таълимии №35 оғоз гардид. Хонандагони муассисаи мазкур дар оғози маҳфил аз таърихи 25 соли Қувваҳои Мусаллаҳи кишвар ёдовар шуда, хизмат ба халқу Ватанро қарзи имониву виҷдонии хеш хонданд. Қатори хонандагону омӯзгорони муассиса намояндаи комиссариати ҳарбии ноҳия Фарух Қурбонов ва хатмкардаи муассисаи таълимии мазкур Шараф Собиров, ки айни ҳол дар сафи Қувваҳои Мусаллаҳи кишвар хизмати Модар-Ватанро адо намуда истодааст, меҳмони чорабинии идона буданд. Зимни нутқи худ сарвари муассиса Баҳриддин Холиқов ҷамъомадагонро ба ин рӯзи фархунда муборакбод намуда, меҳмононро хайрамақдам гуфт. Сипас викторина вобаста ба таърихи 25 соли Артиш миёни хонандагон доир шуд, ки ғолибон бо туҳфаҳои таъсисдодаи маъмурияти муассиса сарфароз гардиданд. Ҳамчунин хонандагон аз сарбоз Шараф Собиров оид ба ҳаёти имрӯзаи аскарӣ пурсон шуда, ба саволҳои худ ҷавоби қонеъкунанда гирифтанд. Дар охир гулчини таронаву рақсу сурудҳои дар васфи Ватан омоданамудаи хонандагони муассиса пешкаши ҳозирин гардонида шуд.

АГАР ДАР ҶАҲОН НАБВАД ОМӮЗГОР

Одамият чист? Худро дур аз шар доштан,

Хайрхоҳи халқ будан, нафъи безар доштан.

Ин ҷо сухан дар бораи марди фарзонае меравад, ки ҳама гуна муваффақияту пешравиашро дар тарбияи шогирдони бешумори худ медонад. Ӯ бар он аст, ки инсон барои расидан ба орзуҳои накӯи хеш, бояд аз овони наврасӣ ҳамеша бо донишу донишандӯзӣ таваҷуҳ дошта бошад. Зеро танҳо ба ин васила кулли мушкилиҳои ба миён омада осон хоҳанд гашт. Ин гуфта  сухани бузургвореро ба ёд меорад, ки: «Дониш ва огоҳӣ калиде ҳаст, ки тамоми дарҳо бо он боз мешаванд».

Хушбахтона дар кишвари азизи мо як зумра ҷавонони  ҷасуру фаъол ва донишманду маърифатафрӯз кору зиндагӣ доранд, ки рӯзгору фаъолияти онҳо намунаи ибрат будаву шоистаи пайравӣ мебошад. Меҳриддин Содиқов аз ҷумлаи чунин инсонҳо мебошад, ки айни ҳол сарварии муассисаи таҳсилоти миёнаи умумии рақами 1-и ноҳияро ба  уҳда дорад. Муассисаи номбурда дар ноҳия калонтарин буда, чун муассисаи такягоҳӣ низ ба ҳисоб меравад.

Меҳриддин Содиқов, ки хатмкардаи Донишгоҳи миллии Тоҷикистон мебошад, фаъолияти кориашро соли 1996 дар ҳамин муассиса ба ҳайси омӯзгори фанни технологияи иттилоотӣ оғоз намудаву то ба имрӯз ин ҷо кору фаъолият дорад. Маърифати баланд, фазли зиёд ва қобилияти кордонии ӯро ба ҳисоб гирифта, аз соли дуюми фаъолияти кориаш ҷойнишини сарвари муассиса оид ба масъалаҳои таълимӣ таъинаш намуданд. Дар ин паҳлӯи фаъолияти корӣ низ ӯ худро чун инсони ороста бо сифату зинатҳои зебои инсонӣ нишон дод. Мақомоти иҷроияи ҳокимияти давлатии ноҳия  чун шахси чашмикордону бомаърифат   вазифаи мудирии Бахши хадамоти муҳоҷират дар ноҳияро ба зиммааш гузоштанд. Баъди чанд муддати фаъолият дар ин бахши навтаъсис, меҳри беандоза ба таълиму ҳидояти шогирдон ӯро ба даргоҳи илму маърифат раҳнамун сохт. Муҳаббат ва алоқа ба ҳар кор, рамзи муваффақият дар он шинохта мешавад. Ҳамин муҳаббат ва алоқа аст, ки муассисаи номбурда зери роҳбарии устод дар ҳамаи самтҳои фаъолият миёни дигар муассисаҳои таълимии  ноҳия пешсаф аст. Аз оғози соли нави таҳсил то имрӯз муассисаи таълимии рақами 1 дар ҳамаи чорабиниҳои дохилимактабию ноҳиявӣ фаъолияти чашмгир дошта, ҳамзамон ба сифати таълиму тадрис дар он аҳамияти ҷиддӣ дода мешавад. Танҳо аз нимаи моҳи сентябр сар карда, то даҳаи аввали моҳи октябр чорабиниҳои зиёде, чун Рӯзи Рӯдакӣ (22 сентябр), Мавлавихонӣ(30 сентябр), Рӯзи забон(5 октябр) дар сатҳи назаррас баргузор гардиданд, ки ҳамаи он бо роҳбарӣ ва иштироки бевоситаи худи устод Меҳриддин Содиқов сурат гирифтанд. Натиҷаҳои заҳмату меҳнати устод хеле зиёданд. Як худи ёдовар шудан аз он ки шогирдон ҳамеша кӯшиш мекунанд, ки шомили гурӯҳҳои ӯ дарсмедодагӣ шаванд, нишони раҳнамо ва ҳидоятгари ҳақиқӣ будани ӯст. Чун аз рафти дарсҳои устод бармеояд, ки ӯ на танҳо аз чаҳорчӯбаи низоми таълимӣ истифода мебарад, балки аз сарчашмаҳои зиёди таълимию тарбиявӣ ба шогирдон дарс мегӯяд. Ба қавли худи ӯ: «Устод бояд қабл аз ҳама ихлос дошта бошад, ба ҳамон фанне, ки таълим медиҳад. Ва зиёд бояд меҳрубон буд, чунки инсонҳо ташнаи муҳаббатанд ва меҳрубонии устод метавонад ангезаи ишқу иштиёқ ба фанни муайян ва касб дар қалби шогирдон ҷой диҳад». Аз ин рӯ бузургворон фармудаанд, ки: «Ба шогирдони худ ба нармӣ рафтор кунед».

Болотар аз ҳама устод дорои беҳтарин сифатҳои ҳамидаи   инсонианд. Марди хоксору ҳамадон аст ва метавонад бо дилхоҳ мусоҳиб сари мавзӯю масъалаҳои гуногуни илмӣ муддатҳои тӯлонӣ бо далелҳои мӯътамад изҳори андеша кунад, ки ин албатта, ҳунари андак нест. Бо ин ҳама ҳеҷ вақт лофи бузургманишӣ намезанад. Ва иддаояш ҳам ин аст, ки дар ҳама маврид бояд меъёрҳои эътирофшуда аз ҷониби инсон - адолату ҳақиқату ростӣ риоя шавад. Зеро ба қавли Аллома Иқбол:

Ҳарфи бадро бар лаб овардан хатост,

Кофару муъмин ҳама халқи Худост.