Сб11232024

Last updateВт, 14 Апр 2020 4pm

Матолиби тоза :

ВОКУНИШ

СУРУДИ НОТАМОМ…

Садоям ноҷӯр. Захмаи тори рубобам ноҷӯр.  Бинои пайкарам ноҷӯр. Садои ҷӯри зиндагӣ мешунавам, мебинам он чиро ки буд маро дар зиндагӣ, акнун дар олами рӯъё. Ман ҳамонам, ки дар канори - «кӯҳи Лолагардан», дар соҳили дарёи Элок мезистаму месурудам. Сурудам аз навозиши насими рӯҳбахш, ки аз дашту домани кӯҳи Лолагардан мерасид, аз шилдироси оби ҷӯйборон, ки аз чашмаҳои ширзои он ҷудо шуда дар дили Элок ҷо мешуд, маъво мегирифт. Дарёи Элок бо гардиши мастона, печутоби ошиқонаи худ бедор мекард қалби  маро.  Рӯйи сангҳои мармаринаш месароидам шабҳангом, субҳгоҳон аз ойини вафодорӣ, меҳру муҳаббати ҷавонӣ, меҳнату садоқат ватандорӣ. Сайлонгаҳи дилдодагон буд соҳили дарё, мазраи тамошо буд занҷири мавҷҳояш.  Ман акнун ба хоби абад рафтаам. Тани саропо орзую умеди ҷавониам кайҳост дар дили хок хуфта. ..

Подробнее...

«МЕҲРИ ҶОВИДОН»-И САРШОРИ МЕҲР

«Меҳри ҷовидон» унвонии китоби Аълочии матбуоти  Ҷумҳурии Тоҷикистон Хурсанд Азимов мебошад, ки тавассути  матбааи «Паёми ошно» аввали баҳори соли 2016  чун муждаи  наврӯзӣ рӯи чоп омада, саршор  аз муҳаббати беандозаи муаллиф ба табиати зебову  ҳамешабаҳори  Ватани маҳбубамон – Тоҷикистон,   васфи ишқу зебоӣ,   эҳтирому арҷгузорӣ ба муқаддасоти Ватан, падару модар,  дӯстиву рафоқат мебошад.  Дар ин китоб муаллиф бо як услуби ба худ хоси дақиқназариву  нуктасанҷӣ  урфу одатҳои аҷдодӣ, манзараҳои нотакрори  диёрро ончунон моҳирона ба риштаи тасвир кашидааст, ки аз мутолиаи он тану ҷони кас ҳаловат мегирад. Бахшҳои китоб: «Меҳри ҷовидон», «Чанд ҳикоя» ва «Хотираҳо аз Дӯстмуроди Алӣ» дар дили  ҳар хонандаи  хушзавқи тоҷик  меҳру муҳаббатро  нисбат  ба диёру Ватан ва муқаддасоти он афзун менамояд.

Подробнее...

ЯККАБЕД ҚАБОИ САБЗ БА БАР ДОШТ...

Сеюми апрели соли 2015 дар деҳаи Яккабед бар асари ярч даҳ нафар зери хок монданд. Навҳаи модарону хоҳарон ва наварӯсони ҷигарсӯз то ҳанӯз дар кулбаҳо дуд мекунад. Ҷасади Далерҷони ҳабдаҳсола ва Мақсадҷони 29-сола то ҳанӯз бедараку ҳашт тани дигар дар водии хомушон манзили худро ёфтаанд.  

Подробнее...

ДАРДУ ДОҒИ ФАРЗАНДИ ПАДАР

Ҳар гиёҳе хушк бошад, сабз гардад дар баҳор.

Ҳайфи тухми одамӣ, ҳаргиз нарӯяд аз замин.

Баҳори сабзпӯшу гулфишон боз омад. Тамоми растаниҳо, долу дарахт аз хок сар мебароранд, гулу гиёҳҳо мерӯянд, тухми афтида афзоиш меёбад, гул мекунаду мева медиҳад.

Эй кош, ту ҳам, додари азиз, аз хок сар барорию чеҳраи зебоятро нишон диҳӣ, сухан гӯиву ҳазлу шӯхӣ кунӣ. Маҳфил ороию шамъи маҳфил шавӣ.

Подробнее...

ҲАМЗАБОНОНИ МОРО ҲАМДИЛӢ МЕБОЯД

Халқи моро аз қадим одатест, ки ҳамеша ба миллату кишварҳои ҳамҷавор, хусусан ҳамзабонон равобити дӯстиву бародарии холисро ба роҳ монанд, ки то миёни эшон иштибоҳе сар назанад. Гумон мекунам, ки имрӯз ҳамаи он робитаҳои дӯстонаи мамлакати соҳибистиқлоли мо бо кишвари ҳамзабонамон Ҷумҳурии Исломии Эрон аз ҳамон решаҳои қадима об мехӯрад. Аз ҳамин хотир он чуқуртар реша давондаву боз ҳам мустаҳакам мешавад. Ва моро лозим аст, ки аз ҳарду ҷониб ба он бикўшем, то дӯстиву ҳамкорориямон бо бародарони эронӣ қавитар гардад.

Подробнее...