ВОКУНИШ

Дурӯғи думдори Кабирӣ

Яке аз талаботи асосии низоми сиёсии ҷомеаи демократӣ озодии виҷдон ва ақида мебошад. Мафҳуми демократия маҳз ҳамин чизро тақозо мекунад. Аммо ин маънои онро надорад, ки ҳар ифротиву тундгаро барои ибрози андешаи ғаразноки худ ба нишасту ҷаласаҳои созмонҳои ба ном демократӣ даъват шавад. Раҳбари дар рӯйхати мақмоти ҷустуҷӯи байналхалқӣ қарордоштаи ташкилоти террористӣ ва экстремистии «Ҳизби наҳзати исломии Тоҷикистон» - Муҳиддин Кабирӣ барои иштирок дарҳошиягии созмони Human Rights Watch (HRW) ва ҷаласаи Созмони амният ва ҳамкории Аврупо ба Варшава рафтааст. Вай гӯ маҷбур шудааст, то суханонашро бо як хабари нохуш оғоз кунад ва касоне, ки дар ин нишаст бояд ширкат мекардаанд ва аз Кабирӣ узр хостанд: «Ҳамин алъон ба ман хабар расид, ки хонаводаҳои ин афрод аз онҳо хоҳиш кардаанд, ки аз ширкат дар ин нишасти ба қавли мақомоти Тоҷикистон «зидди тоҷикистонӣ» худдорӣнамоянд».

Мақсади баромадашро «Мехоҳам ба як нуктаи муҳим ишора кунам, ва он ин ки: мо бояд ба интихобот як нигоҳи дигаре дошта бошем. Яъне, на фақат ба унвони ҳаққи мардум ба он нигоҳ шавад, балки ҳамчунин ба унвони як омили субот ва амният ба он нигоҳ кунем, бахусус дар манотиқи мо» медонад.

Раҳбари фирории «Ҳизби наҳзати исломии Тоҷикистон» - Муҳиддин Кабирӣ дар бораи интихобот пешниҳод мекунад: «Интихобот, ки озод ва шаффоф баргузор намешавад, ин амр сабаби ноумед шудани мардум бахусусҷавонон мегардад. Ва ҳамин масъала боис мегардад, киҷавонон рӯй ба гурӯҳҳои ифротӣва родикол оваранд». Кабирӣто ҳол пай набурдааст, ки аз нутқу гуфторашмардум безор шудаанд. Ҳоло низ суханони бофтааш чун гузашта боқӣ мондааст.Воқеан ҳам, дар давраи интихоботҳо «Ҳизби наҳзати исломии Тоҷикистон» аз номи дину шариат истифода мебурд, сӯистифода аз номи ислом мекард ва ба он тобиши сиёсӣ медод. Масалан, ҳаводорони «ҲНИТ» аслан аз пайравони шариативу мазҳабӣ иборатанд. Маълум аст, ки аксарияти кулли мардуми Тоҷикистонро мусулмонон ташкил медиҳанд ва боварӣ ба дини ислом доранд ва худро мусулмон меҳисобанд. Мо низ бар онем, ки ислом дар ҳизбсозиву ифротгароӣ, боварӣ ба ҳизбу созмонҳои динӣ нест, ислом дар эътиқоду боварӣ аст.

Вай даъво мекунад, ки ҳизбаш 15 сол дар порлумон намоянда дошта, худаш 10 сол намояндаи порлумон будааст. «Фаъолияти ҳизби моро, ки дар соли 2015 мутаваққиф карданд – албатта, на танҳо мутаваққиф, балки як гурӯҳи теруристӣва экстримистӣҳам эълон карданд — ин боис шуд дар кишвари мо хатари падидаи терроризм ва экстремизм боло биравад». Кабирӣ Ҳарчанд ҳаракат мекунад, бо забоне барои мардум андешаҳои муғризонаашро пешниҳод намояд, вале касе дар ин миён чизеро хостори аз забони Кабирӣ шуданиданӣ нест. Ин баромади Кабирӣ аз гуфтори қаблиаш тафовуте надорад. Бо мурури вақт танҳо дар ин миён замони баромадаш тағйир ёфтааст.

Яке аз сафсатаҳои ӯ ин аст, ки имрӯз дар Ироқ ва Сурия беш аз ду ҳазор нафар ҳамватанони мо дар саффи гурӯҳҳои террористӣҳузур доранд: «Дар ҳоле, ки қабл аз баста шудани ҳизби мо, Тоҷикистон дар минтақаи Осиёи Миёна ба унвони як кишвари дорои субот ва демукротик маъруф буд ва дар он замон аз Тоҷикистон дар муқоиса бо кишварҳои дигар, афроди бисёр андаке дар суфуфи гурӯҳҳои теруристӣва родикол ҳузур доштанд. Вале алъон мутаассифона аз ҳамаҷилавтар ҳастем». Аз ин зиёдтар бемантиқиву сафсатагӯиро ҳаргиз вонахӯрдаему вонахоҳем хӯрд.

Заифнолии Кабирӣ аз он иборат аст, ки халқ барои манъ кардани фаъолияти ҳизби хусусияти динидошта раъй дод, дигар ҳизби назҳати ислом наметавонад фаъолият кунад, халқро гумроҳ намояд ва ба осиёи бадхоҳони  кишвари мо об резад. Вай акнун роҳи дигарро пеш гирифт: то метавонад, Тоҷикистон ва сиёсати пешгирифтаи онро танқид кунад ва худро ба дигарон наздик нишон диҳад. Онҳо ҳам барои ин хушомадгӯияш ба вай маблағ медиҳанд. Ин кор ҳеҷ аҷобате надорад, агар кас хоини Ватан набошад. Зеро вай ба давлати худ, ба кишваре, ки модараш зодаасту хуни нофаш рехтааст, рӯирост туҳмат мекунад. Ҳатто виҷдонашро ба пули ночиз фурӯхтааст. Чунки пайваста дурӯғ мегӯяду қаллобӣ мекунад.

Халқи тоҷик кишварашро дӯст медорад, вай дигар фирефтаи душманони миллат намешавад, бо роҳи нишондодаи давлату миллат пеш меравад ва тараққӣ мекунад. Танҳо Кабирӣ аст, ки сарсону саргардон, дур аз Ватан, дар ғарибӣ ба ватанфурӯшӣ машғул аст. 

Рустам Раҳимов