НАБЗИ ФАЙЗОБОД

Аслан меъморӣ ин намуди зоҳирии бино ва дигар иншоот аст, ки чи алоҳида ва чи якҷоя дар назар дошта мешавад. Он ҳамчун нишони фарҳанг ва сиёсати халқ, ҳамчун санъаткорӣ қабул карда мешавад ва аз ҷониби дигар яке аз паҳлуҳои асосӣ ва муҳими тамаддуни ҷаҳонӣ аз рӯйи дастовардҳои меъморӣ баҳогузорӣ мегардад.

Санъати меъморӣ ва лоиҳакашии халқи тоҷик таърихи бой ва хеле қадима дошта, дар ҷараёни тараққиёти бисёрасраи худ намунаҳои нодири осори меъмориро офаридааст. Бисёр ёдгориҳои бебаҳои оламшумуле, ки то ба замони мо омада расидаанд таҷассумгари фарҳанги қадимаи мардуми тоҷик ба шумор мераванд.

Вале дар ҳамаи давру замон, чун амри қатъӣ санъати меъморию лоиҳакашӣ мувофиқи имконият ва зарурати мардум амалӣ мегардад.

Ба симои имрӯзаи қаламрави ноҳия назар андохта, дигаргуниҳои куллиро дар созандагию ободкорӣ ва меъморию лоиҳакашӣ бараъло эҳсос кардан мумкин аст. Зеро биноҳои муҳташаму замонавӣ ва бо маҳорати баланди меъморӣ бунёдёфта бинандаро ба он водор месозад, ки шукр аз истиқлолияти кишвар ва бақову пояндагии он намояд.

Боиси қайд аст, ки дар ҳамаи ободкорию дигаргуниҳои симои ноҳия саҳми корхонаи фаръии воҳиди давлатии «Лоиҳакаш» басо калон аст. Фаъолияти корхонаи мазкур тавъам ба даврони соҳибистиқлолии кишвар аст. Сарварии корхонаи мазкурро аз соли 2007 то инҷониб Нарзулло Давлатов бар уҳда дорад. То ба роҳбари ин корхона таъйин шудан Нарзулло Давлатов аллакай таҷрибаи хуби кори сохтмонӣ андӯхта буд. Бо ба самти муайяну дуруст ба роҳ мондани кор ва ҷалби мутахассисони хубу варзида дар ободӣ ва бахусус шаҳрсозии ноҳия тағйироту дигаргуниҳо пай дар пай ба амал омаданд. Аксарияти лоиҳаҳои биноҳои ҷамъиятӣ ва биноҳои истиқоматии шаҳрвандон, иншооти хурду бузурги гуногун маҳз дар ҳамин корхона тарҳрезӣ ва таҳия мешаванд.

Вақте ки бо директори корхона Нарзулло Саидов ҳамсуҳбат шудем, ӯ бештар кӯшиш мекард, ки дар бораи дастоварду пешрафтҳои ҳакоронаш суҳбат намояд. Ҳангоме ки муваффақияту дастовардҳои мутахассиси ҷавони корхона Талабшоҳ Ашӯровро ёд кард, аз хурсандӣ чашмонаш барқи шодӣ мепошиданд. Ин худ гувоҳ аст, ки ӯ дастгиру мададгори ҳамешагии ҷавонон аст. Бале, дар бораи Талабшоҳ Ашӯров сухан кардан ин ифтихор ва сарбаландии ҳамаи аҳли коргоҳ ва ҳам мардуми ноҳия аст. Чунки лоиҳаи омоданамудаи ин меъмори муъҷизакори корхона соҳиби ҷоизаи Кумитаи кор бо ҷавонон ва варзиши назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон гардида, бо мукофотпулӣ ва диплом сарфароз гардонида шуд. Лоиҳаи таҳиянамудаи ӯ «Порча» (фрагмент), аз нақшаи генералии кӯчаи Вашгирди шаҳраки Файзобод» ном дошта, сохтмонаш дар даромадгоҳи шаҳраки Файзобод ба нақша гирифта шудааст.

Маврид ба зикр кардан аст, ки бо ташаббуси Мақомоти иҷроияи ҳокимияти давлатии ноҳия, бахусус раиси ноҳия Миралӣ Раҷабзода, ки марди бунёдкору ободкор аст ва барои пешрафти ноҳия заҳмати шабонарӯзӣ мекашад, ҷузъе аз ин лоиҳа бо номи «Лавҳи истиқбол» сохта ба истифода дода шуд, ки он дар даромадгоҳи маркази ноҳия мавзеи аз ҳама зебо ва тамошогоҳи мардум қарор гирифтааст. Муҳим аз ҳама он ҷойи чанд лаҳзаи хурсандию аксбардории ҳамаи навхонадоршавандагони ноҳия гаштааст. Дар ҳоле ки чанд сол муқаддам барои чанд дона акс бардоштану лаҳзаҳаке хурсандӣ кардан навхонадоронро лозим меомад, ки ба шаҳрҳои Ваҳдату Душанбе раванд.

Лоиҳаи омоданамудаи Талабшоҳ дар шакли пуррааш барои намуна дар осорхонаи ноҳия гузошта шудааст. Ҳақиқатан ҳам, дар таҳияи лоиҳа аз санъати баланди меъмории миллӣ ва ҷузъиёти санъати меъмории муосир эҷодкорона ва эъҷозгарона истифода шудааст. Ҳамаи ин маҳсул ва натиҷаи хаёлоти бою рангин ва дастони моҳиру пурэъҷози Талабшоҳ Ашӯров аст.

Бинобар ин умед ва боварӣ бар он аст, ки бо муътадилшавии вазъи иқтисодӣ лоиҳаи омоданамудаи Талбшоҳ амалӣ карда мешавад ва мо боз ҳам шоҳиди бунёд ёфтани зеботарин биноҳои истиқоматии баландошёна дар ноҳия хоҳем гардид.